Στέλιος Μωραϊτης : «Έχουμε μπει σε πτώχευση στην θάλασσα πολύ νωρίτερα από το κράτος»

«...Το λέγαμε εδώ και πολλά χρόνια, ότι θα πάμε σε θαλάσσιο κραχ, δεν μας άκουσε κανείς, ούτε από τους ντόπιους πολιτικούς άνδρες που πριν πιάσουν καρέκλες πολλά έλεγαν, τώρα έχουν χαθεί. Είναι σαν να μην υπάρχουν ψαράδες, σαν να μην υπάρχουν αυτά τα όργανα που πρώτα πλησίαζαν και με μεγάλη χαρά άκουγαν τα προβλήματά μας και ήθελαν να διορθώσουν, είναι σαν να μην υπάρχουν και οι ίδιοι»... Συνέντευξη Δήμος Μπακιρτζάκης

«Οι κυβερνήσεις πέφτουν αλλά οι παρανομίες μένουν μέσα στο Ευρωπαϊκό Δίκαιο και απέναντι στο ηθικό δίκαιο και στο καθήκον του ανθρώπου να κρατήσει το περιβάλλον και να διατηρήσει πόρους και για τις επόμενες γενιές. Δυστυχώς, είχαμε να κάνουμε με τον συμπατριώτη μας κ. Κοντό, ο οποίος μας κορόιδευε επί σειρά ετών. Παρά τον ευρωπαϊκό κανονισμό 1961  πήρε μια τελείως παράνομη απόφαση που λέει ότι μπορούν οι μηχανότρατες να ψαρεύουν σε μικρότερη απόσταση ενός μιλίου και αυτό αφορούσε τα νησιά ευτυχώς το Θρακικό δεν το πείραξε», θα πει ο πρόεδρος των παράκτιων αλιέων Στέργιος Μωραΐτης μιλώντας στον «Χ». Ο κλάδος πλήττεται από μια σειρά ζητημάτων άμεσης προτεραιότητας. «Με τη νέα κυβέρνηση έγιναν πάρα πολλές προσπάθειες να διορθωθεί αυτή η αδικία και πράγματι διορθώθηκε για ορισμένα μέρη, δηλαδή την βόρεια πλευρά της Σαμοθράκης που έχει σχετικά αβαθείς εκτάσεις, αλλά οι νότιες πλευρές παραμένουν στο 1 μίλι και γίνεται ζημιά. Το χειρότερο όμως όλων ήταν η απόφαση του κ. Διαμαντίδη, που ειλικρινά σας λέω δεν γνώρισα χειρότερο υπουργό προσωπικά, όπου στην τελευταία παράγραφο της απόφασής του, λέει «διατηρείται σε ισχύ απαγόρευση αλιείας με το αλιευτικό εργαλείο δίχτυα τράτας καθ’ όλο το έτος σε απόσταση μικρότερη των 2 ναυτικών μιλίων από την ακτή, ανεξαρτήτως βάθους στις περιοχές από τις εκβολές του ποταμού Έβρου μέχρι το ακρωτήρι Ελευθέρα του κόλπου της Ιερισσού. Δηλαδή δεν υπήρξαν ποτέ τα 2 μίλια, έρχεται λοιπόν με τρόπο ύπουλο, ύποπτο….και λέει ότι μπορούν οι μηχανότρατες να ψαρεύουν στα 2 μίλια. Δεν μπορούν, δεν μπορεί μια υπουργική απόφαση να αλλάξει ένα προεδρικό διάταγμα, αλλά δίνει δικαίωμα σε όποιους επίορκους λιμενικούς ή αρπακτικά των συναδέλφων της μηχανότρατας, να βγουν στα 2 μίλια και να λένε «εμένα με καλύπτει η υπουργική απόφαση». Ο κ. Μωραΐτης ήταν πολύ καυστικός αφού πλέον επέρχεται όπως θα πει καθολική καταστροφή. «Έχουμε μπει σε πτώχευση στην θάλασσα πολύ νωρίτερα από το κράτος. Με συγκεκριμένα στοιχεία που έχω στην διάθεσή μου, αποδεικνύεται μέχρι και 88% μείωση των αλιευμάτων. «Εμείς το λέγαμε εδώ και πολλά χρόνια, ότι θα πάμε σε θαλάσσιο κραχ, δεν μας άκουσε κανείς, ούτε από τους ντόπιους πολιτικούς άνδρες που πριν πιάσουν καρέκλες πολλά έλεγαν, τώρα έχουν χαθεί. Είναι σαν να μην υπάρχουν ψαράδες, σαν να μην υπάρχουν αυτά τα όργανα που πρώτα πλησίαζαν και με μεγάλη χαρά άκουγαν τα προβλήματα μας και ήθελαν να διορθώσουν, είναι σαν να μην υπάρχουν και οι ίδιοι»...   ΔΕΝ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΝΤΑΙ ΟΙ ΠΟΣΕΙΔΩΝΙΕΣ Σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό Δίκαιο από το 1994, έπρεπε να καταγραφούν οι Ποσειδώνιες (φυκιάδες) και να απαγορευτεί στα σημεία αυτά η αλιεία με συρόμενα εργαλεία, γιατί καταστρέφονται οι φυκιάδες που είναι τόπος αναπαραγωγής και εκτείνονται μέχρι και τα 6 μίλια, ειδικά στην περιοχή Φαναρίου, Αρωγής, Ιμέρου, που είναι αβαθή. Εκεί το ηλιακό φως φτάνει και μέχρι τα 30 μέτρα και γίνεται φωτοσύνθεση, υπάρχουν φύκια, έχουμε τα 3 μίλια και τώρα αντί να προστατευθούν σε αποστάσεις 5-6 μιλίων τώρα ο κ. Διαμαντίδης τις πάει στα 2 μίλια. ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΤΗΣ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗΣ Η ευρωπαϊκή νομοθεσία άλλα δεν λέει; Γιατί παραβλέπουν την ευρωπαϊκή νομοθεσία, αφού μας πάει στα δικαστήρια ήταν το ερώτημα που τέθηκε. Γιατί δεν τους ενδιαφέρει αν πληρώνουμε δισεκατομμύρια γι’ αυτές τις παραβάσεις. Γιατί στηρίζουν τους μηχανοτρατάδες; -Δεν ξέρω. Αυτό είναι ένα ερώτημα που και εγώ δεν βρήκα απάντηση. Λέγονται πολλά, ότι συμμετέχουν ισχυροί πολιτικοοικονομικοί παράγοντες στελέχη της εκκλησίας και βλέπουμε ότι ξαφνικά 350 άτομα, ιδιοκτήτες μηχανοτρατών, τα βάζουν με 40.000 κόσμου που είναι οι παράκτιοι αλιείς και τα καταφέρνουν παρά την μικρή πολιτική τους δύναμη, γιατί ούτε καν οι εργαζόμενοι τους ακολουθούν, γιατί οι εργαζόμενοί τους είναι όλοι Αιγύπτιοι να επιπλέουν. Στην πραγματικότητα τι ισχύει; Οι μηχανοτρατάδες έρχονται πολύ πιο άκρη; -Στην πραγματικότητα, πέρα από την νομοθεσία που εμείς στηρίζουμε και ζητάμε την εφαρμογή της, δεν εφαρμόζεται αυτό γιατί δεν υπάρχει αστυνόμευση. Δεν υπάρχουν μέσα, υπάρχουν επίορκοι λιμενικοί που η τακτική τους αγγίζει τα όρια του τρόπου που αντιμετωπίζουν και άλλοι δημόσιοι υπάλληλοι τους νόμους και δεν εφαρμόζεται τίποτα. Ενώ υπάρχει δορυφορικό σύστημα παρακολούθησης σκαφών, το κλείνουν ορισμένοι – δεν λέμε για όλους, μιλάμε γι’ αυτούς που συνεχώς πληθαίνουν όμως γιατί βλέποντας ο ένας τον άλλο και βλέποντας την ατιμωρησία που υπάρχει και την έλλειψη κάθε ελέγχου, τότε λένε γιατί, εγώ είμαι το κορόιδο να κάθομαι και να τηρώ το νόμο; Εσείς ζητήσατε συναντήσεις; -Ζητήσαμε συνάντηση στην Περιφέρεια, μας είπαν ότι θα γίνει μια μεγάλη σύσκεψη σύντομα, αλλά δεν την είδαμε ακόμη. Θα συζητηθούν όλα τα θέματα με όλους τους εμπλεκόμενους φορείς, για τους παράκτιους, τους ερασιτέχνες, τους οικολόγους, τους λιμενικούς, τους τελωνιακούς, τους μηχανοτρατάρηδες, τους γρι-γριτζίδες και όποιους έχουν σχέση να δούμε τι μπορούμε να περισώσουμε σ’ αυτό το έρμο το Θρακικό Πέλαγος, στην περιφέρειά μας, να τα βάλουμε κάτω, να διαφωνήσουμε, αλλά στο τέλος να συμφωνήσουμε ότι δεν πάει άλλο». Το ζήτημα είναι υπαρκτό μένουν  άνεργες πολλές οικογένειες δεν απορροφά πλέον η θάλασσα νέους ανθρώπους να ασχοληθούν με την αλιεία, αλλά κυρίως και η βιοποικιλότητα πλήττεται ανεπανόρθωτα έτσι ώστε να μην μπορεί τελικά με την αλόγιστη χρήση να συντηρήσει κανένα. πηγη